Na 1945 moesten alle kolonies soevereine landen worden, natiestaten met een recht op zelfbeschikking, onafhankelijk van hun Europese moederstaten. Voor die moederstaten zelf echter is het recht tot zelfbeschikking gevaarlijk, natiestaten leiden immers tot nazistaten.
Om die reden moesten de diverse Avondlanden zich onder één centraal gezag stellen, natiestaten zijn nu eenmaal ouderwets, gevaarlijk en zwak in het naoorlogs tijdsgewricht. Een nieuw Europees Rijk, verenigd in tegenstellingen, om de Europese identiteit te beschermen tegen exotische machtsblokken was broodnodig. Daarbij hoort natuurlijk een vlag, een volkslied en wat dies meer zij om een Europees volk te smeden dat weerstand kan bieden tegen die domme Amerikanen en die achterlijke Russen, en om zich te ontfermen over die zielige Afrikanen en achtergestelde moslims.
Dit Europees (supra)nationalisme biedt redding tegen de gevaarlijke tendensen onder de Zwitsers, Noren en Britten die hun onafhankelijkheid willen behouden, om niet te spreken van de Grieken die tegen potverteren in bescherming moeten worden genomen, of die Polen en Hongaren die hun eigen asielbeleid willen kunnen bepalen, of die Nederlanders die niet zitten te wachten op een Europese Grondwet of nog een subsidiespons in de vorm van Oekraïne.
Nee, alle lof voor de ondemocratische EU-machthebbers en hun provinciale vertegenwoordigers, zoals Balkenende en Rutte, die op doortrapte wijze de inheemse bevolkingen in bedwang houden met ‘pragmatische’ stapvoetse centralisering, aangeleerde leugens (zoals dat de EU en niet de NAVO de vrede bewaarde) en het weglachen van de problemen van de Euro en kansloze immigratie.
U bent gewaarschuwd: een volk dat haar eigen koers kiest zal gedoemd zijn te mislukken, al dan niet met een mes in de rug van de liefhebbende patres familias. Kijkt u eens naar die talloze mislukte oud-kolonies! Een dergelijk lot wenst u uzelf toch niet toe?
Het Europees supranationalisme van neerkijken op buitenlandse machten én het beschimpen van ‘provincialen’ is verworden tot dat wat oprichting van de EU zogenaamd zou voorkomen. Het is het faux-patriotisme van een politieke entiteit die niet uit naam van één natie regeert, maar velen wil beheersen. De centralisering werkt centrifugaal: de vereniging van Europese broedervolken wordt juist uit elkaar gedreven, doordat men allen lijdt onder het een-pot-nat beleid vanuit Brussel.
Lees verder:
- Artikel op Nachtwakers.nl: Het verraad van Lissabon
- Boek: Pro Europa, dus tegen de EU – Thierry Baudet
Thanks, great article.